„Będziesz tak pięknie o mnie mówił? Będziesz? Jeśli ja umrę pierwsza?” – te słowa padają na końcu sztuki Petera Asmussena Plaża. Jej bohaterowie – dwie pary małżeńskie spotykające się przez cztery kolejne sezony w nadmorskim hotelu – potrzebują takich zapewnień, gdy zdają sobie sprawę z tego, że nagromadzone niepowodzenia życiowe, poczucie osamotnienia, monotonia codzienności przesłaniająca atrakcyjność partnera z czasem wypierają z ich związku miłość. Duńskiego dramatopisarza nie interesuje kryzys postaw społecznych ani zakazane pragnienia człowieka, lecz odwieczny temat miłości. Asmussen nie jest jednak sentymentalny; “mówi o miłości z głęboką i szczerą powagą”.

Patronat Duńskiego Instytutu Kultury