Przez dziurę w siatce przeszłości przyglądamy się dzieciom na placu zabaw. Ale tylko na pozór jest to bezpieczna przestrzeń niewinnych igraszek. W rzeczywistości dzieci prowadzą ryzykowną grę stereotypami zachowań, podpatrzonymi w świecie dorosłych. Tworzą zamknięty świat, w którym obowiązuje hierarchia i podział ról. A jeśli ktoś łamie te reguły, jest “popsuj-zabawą”. Twórcy przedstawienia budzą w nas pamięć dzieciństwa, pamięć małych tajemnic i wielkich przyjaźni, budzą także tamtą pamięć strachu…